فرد کامل‌گرا همیشه می‌خواهد عالی‌ترین و بی‌نقص‌ترین فرد باشد و حق هر اشتباهی را از خود و دیگران می‌گیرد. او ارزش معنوی خود را در موفقیت محض در هر کار می‌داند و پر از بایدها و نبایدهای عصبی است. حد انتظارات این فرد از خود و دیگران بسیار بالاست. فرد کامل‌گرا روحیه رقابت‌جویی شدید دارد و همیشه خودش را با دیگران مقایسه می‌کند. فرد کامل‌گرا به بهانه موفقیت، از خودش بیگاری می‌کشد و در نهایت به سوی عصبیت، وسواس ذهنی و عملی حرکت می‌کند. او همیشه فردی ناراضی است و درباره همه چیز تردید دارد. در مقابل، کمال‌گرایی جنبه مثبت رشد و پیشرفت شخصی است. در این کتاب شما با انواع کامل‌گرایی عصبی در فرهنگ ایرانی آشنا می‌شوید.