دانش بشری با تقسیم واقعیت جهان به سه حوزۀ کلی و جدا از هم توسعه یافته است: شناخت جهان مادی بر عهدۀ فیزیک و کلیۀ دانش‌های مرتبط با آن، و کسب آگاهی از جهان ذی‌حیات، بر عهدۀ زیست‌شناسی و دانش‌های مرتبط با آن، قرار گرفته‌اند؛ و معرفت به جهان نفس یا روان انسان را، روانشناسی و دیگر علوم انسانی عهده‌دار شده‌اند. کتاب کیهان و امر متعالی، نوشتۀ فیزیکدان، ریاضی‌دان و فیلسوف آلمانی، پروفسور ولفگانگ اسمیت، استاد بازنشستۀ دانشگاه کورنل آمریکا، تکاپویی محققانه‌ برای کشف بنیادهای متافیزیکی فیزیک، زیست‌شناسی و روانشناسی است. پروفسور اسمیت تلاش می‌کند نشان دهد که این مبانی متافیزیکی منجر به علمی ماتریالیستیک شده است و با نقد این بنیاد متافیزیکی، به نقد دنیای مدرن می‌پردازد. او بدون آنکه دستاوردهای علم مدرن را انکار کند، با توسل به اندیشۀ جاویدان خرد، افق‌هایی تعالی‌بخش به حیات انسان را، که با مطلق انگاشتن علم یا کیش علم‌پرستی از دست رفته‌ یا مورد غفلت قرار گرفته‌اند، پیش چشم طالبان حقیقت ‌می‌گشاید. مؤلف کتاب کیهان و امر متعالی در این مسیر با بهره‌گیری از دستاوردهای فیزیک کوانتومی و تبعات فلسفی آن، نشان می‌دهد متافیزیکِ مبتنی بر نوعی هستی‌شناسی ماده‌گرایانه، با ره‌آوردهای مسلم فیزیک معاصر نیز ناسازگار است.