اسپانیا در آتش جنگ داخلی می‌سوزد. ویکتور به‌همراه رُزه، همسر برادر ازدست‌رفته‌اش، ناچار به ترک بارسلونا می‌شوند. گریز از ماشین کشتار ژنرال فرانکو با عبور جان‌فرسا از کوه‌های پیرنه و رسیدن به فرانسه میسر می‌شود. رنج تبعید و بی‌پناهی بعد‌ها، شعله‌ی عشق را در قلب‌ این‌ دو روشن می‌کند. پابلو نرودا، شاعر شیلیایی، ترتیبی می‌دهد تا دولت شیلی از ویکتور و رزه به‌همراه دوهزار و پانصد پناهجوی دیگر دعوت کند با کشتی وینی‌‌پگ به شیلی بروند تا آزادی و صلحی را که در میهن خود از آن بی‌بهره بودند، آنجا بیابند. سرزمینی که به‌قول نرودا، «گلبرگ بلند دریا و برف» بود و آغوش خود را به روی میهن‌باختگان گشود، اما کودتایی که منجر به سرنگونی دولت سالوادور آلنده شد، سرنوشت آنان را بار دیگر دستخوش دگرگونی کرد.