این کتاب به بررسی انقلاب کوتاه مدت مجارستان در سال ١٩۵۶ پرداخته است. مجارستان که از زمان پایان جنگ جهانی دوم تحت سلطه دیکتاتوری توتالیتر است در ٢٣ اکتبر ١٩۵۶ تا ۱۰ نوامبر شاهد مقاومت مردمی خود علیه توتالیتاریسم بود. در ۴ نوامبر، نیروی عظیم شوروی بوداپست را مورد تهاجم قرارداد. مقاومت مردم تا ۱۰ نوامبر به طول انجامید. این انقلاب کاملا غیر منتظره از راه رسید. انقلاب از پیش تدارک دیده نشده بود و هیچ کس انتظار آن را نداشت. به نقل از پروفسور مجار ” این انقلاب سازمان یافته نبود و از هیچ مرکزی هدایت نمی شد، فقط اراده و آرزوی آزادی نیروی محرکه برای هر اقدام را تشکیل می داد. خواست، آزادی بود”. آرنت اعتقاد دارد که هنگامی که واقعه ای همچون انقلاب خود انگیخته مجارستان اتفاق می افتد باید هرگونه تئوری و تمام پیش گویی ها درباره آن چه که از حکومت های مطلقه یا شیوه های امپریالیسم توتالیتر می دانیم را مورد سنجش و تصحیح قرار دهیم.
در این کتاب آرنت ابتدا به شرایط روسیه پس از مرگ استالین می پردازد. او اعتقاد دارد که انقلاب مجارستان را نمی توان بدون در نظر گرفتن شرایط شوروی بعد از مرگ استالین و ترس و هراس حاکم بر دستگاه حزبی در رده های بالا در آن زمان مورد بررسی قرار داد. در ادامه به نحوه ی شکل گیری این جنبش مردمی پرداخته است و چگونگی شکل گیری آن و ادامه ی آن در دوازده روز و در نهایت سرکوب آن توسط حکومت مرکزی را مورد توجه قرار می دهد.