مراسم «شمع و لنگری» بخشی از مراسم «سی روزه» و همچنین نخستین سال درگذشت است. در سنت زرتشتیان غروب شب پیش از سی روزه و سال، سی شمع میافروزند و آن شمعهای روشن را در لنگری که سینی لبهدار و بزرگ است، قرار میدهند؛ شمع و لنگری از خانهی همسایه یا خویشاوند نزدیک به همراهی گروه و دستهای راه میافتد و به سوی خانهای که سی روزه و یا سال میخوانند، به پیش میروند. در پیشاپیش کاروان شمع و لنگری ساز و آواز برپا است و یا دستافشانی به خانه نزدیک میشوند… زیرا که سوگ و اندوه و غم، اهریمنی است و ناخجسته.
شمع و لنگری
نویسنده :کتایون مزداپور
موضوع : تاریخ ، ادبیات فارسی
ناشر : هیرمبا
صفحه : 120