ادبیات فرانسه همیشه موضوع بحث‌ها و جنجال‌های بسیار بوده است و امروز در اثر تغییرات عمیقی که از اواخر دهه هفتاد آغاز شده است، شاهد نوشدنِ این ادبیات هستیم. اما چگونه آنچه را امروز نوشته می‌شود درک کنیم؟ این کتاب خواننده را به کشف جدي‌ترین آثار این دوران دعوت مي‌کند و پرده از سرزندگیِ بي‌بدیلِ ادبیاتی کمتر شناخته‌شده برمي‌گیرد. این اثر غنای ادبیات معاصر فرانسه را به خواننده نشان مي‌دهد و او را با چالش‌های نوشتن در دنیای معاصر آشنا مي‌کند. این کتاب وجوهی را تعریف می‌کند که پس از تحولات زیباشناختی مهم اوایل دهۀ هشتاد، به ویژگی‌های اصلی ادبیات فرانسه تبدیل شده است. ادبیات پویایی شگفت‌انگیزی از خود نشان می‌دهد: نه‌تنها در جریانی آرام بر بستر مسیرهایی مشخص حرکت نمی‌کند، بلکه فرم‌هایی نو نیز می‌آفریند: خودانگاری، غنایی انتقادی، تئاتر روزمرگی ... و نیز فرم‌هایی که در این کتاب حکایت‌های خویشاوندی، داستان‌های زندگی‌نامه‌ای، داستان‌های نقادانه و شعر نثرگرا خوانده می‌شوند. ادبیات معاصر مسائل حیاتی عصر کنونی را بررسی می‌کند: چیستی موجود اجتماعی، موقعیت معاصر نسبت به تاریخ، مواجهه با واقعیت، بی‌اعتمادی نسبت به گفتمان‌ها، استفاده از مسائل روزمره، نوسازی فرم‌ها و مسئلۀ تعهد. ژانرها دوباره حیات یافته‌اند: سائق روایی دوباره تثبیت می‌شود، شعر دوباره بر پایه‌های غنا بنا می‌شود، تئاتر دوباره به تجربه‌هایی دست می‌زند که با متن و تن گره خورده‌اند. بنابراین تصویری که از ادبیات فرانسه عرضه شده، یعنی ادبیاتی درخودتنیده، خودبین، بومی و تهی از بلندپروازی، حاصل بی‌اطلاعی محض است.