اندوه خاک کتابی است در نکوهش انسان که دستکاری های خودخواهانه اش در محیط زیست منجر به قحطی، بیماری، بی آبی، سیل و بی شمار مصیبت های دیگر شده. این کتاب به بررسی رابطه دیرینه ادبیات و محیط زیست می پردازد. رابطه ای که به «بوم نقد» معروف است. از این رو، نویسنده چهار شاعر نامدار دوران مدرنیسم ادبیات ایران، نیما، شاملو، فروغ و منوچهر آتشی، را برای این منظور برگزیده و آنها را از زاویه یکی از زیرشاخه های بوم نقد بررسی کرده. در فصل اول، تعریف ها و تاریخچه بوم نقد در اندیشه فیلسوفانی چون دکارت، کانت و هایدگر بررسی شده و در فصل های بعدی به بوم گرایی ژرف در اشعار شاملو، اقلیم گرایی در اشعار نیما، بوم گرایی زن محور در اشعار فروغ و بوم گرایی مارکسیستی در اشعار آتشی پرداخته شده.