اثری است از پی یر بوردیو به ترجمۀ حسن چاوشیان و چاپ انتشارات کتاب پارسه. بوردیو جامعه شناس و انسان شناس فرانسوی و از تاثیر گذارترین اندیشمندان قرن بیستم است. کتاب حاضر در پنج بخش: کتابی برای سوزاندن؟، تضاد دانشکده ها، انواع سرمایه و شکل های قدرت، دفاع از ابواب جمعی و برهم خوردن تعادل، هنگامۀ بحران، به همراه یک پی نوشت نگاشته شده است و به بررسی ساز و کارهای «دانشگاه» به مثابه یک «میدان» می پردازد.بوردیو در این کتاب، ساز و کارهای «دانشگاه» به مثابه یک «میدان» بررسی می‌کند. او دانشگاه را مانند بسیاری از حوزه‌های اجتماعی_حرفه‌ای در تمثیلی که از فیزیک می‌گیرد، میانی در نظر می‌گرفت که در آن با نوعی تقسیم امتیازات مادی مواجهه هستیم. از منظر بوردیو، میدان‌ها پهنه‌هایی هستند که در آن با نوعی تقسیم امتیازهای مادری سر و کار داریم