دومین قسمت از چهارگانۀ «گورستان کتاب‌های فراموش‌شده». کتاب «بازی فرشته»، بخش دوم چهارگانه‌ای است که چهار رمان معمایی و رازآلود از کارلوس روئیث ثافون را در بر می‌گیرد. ثافون در کتاب «بازی فرشته» ما را با خود به بارسلونِ اوایل قرن بیستم می‌برد و هزارتویی گوتیک و دلهره‌آور و سیاه و پر از جادو و رمز و راز را در دل بارسلون واقعی تعبیه می‌کند. راوی کتاب «بازی فرشته» ماجرایی را نقل می‌کند که در سال 1917 و وقتی که او هفده‌ساله بوده و کارگرِ روزنامه‌ای رو به زوال به نام «آوای صنعت»، که دفترش در مکانی تیره و تار و مشرف به گورستان بوده است، اتفاق افتاده و این ماجرا زندگی‌اش را دگرگون کرده است. ماجرا از این قرار است که یک روز یکی از صفحات روزنامه خالی می‌مانَد و برای پُر شدنش شش ساعت بیشتر وقت نیست. معاون سردبیر روزنامه، که آدم سخت‌گیری‌ست و همه از او می‌ترسند، راوی را احضار می‌کند. راوی در آن زمان قصه‌هایی جنایی می‌نوشته و به یکی از نویسندگان خوبِ روزنامه نشان می‌داده است. معاون سردبیر که از این موضوع باخبر است به راوی می‌گوید که برای صفحه‌ای که خالی مانده است، ظرف شش ساعت، داستانی جذاب بنویسد. این سرآغاز ماجراهای بعدی کتاب «بازی فرشته» است؛ سرآغاز تبدیل شدن راوی به نویسنده‌ای پُرطرفدار و البته سرآغاز ماجراهایی مرموز و جنایی و مخوف و همچنین ماجرایی عاشقانه. کتاب «بازی فرشته» همچنین کتابی‌ست در ستایش ادبیات و نوشتن و ادای دِینی است به این مقوله.