نگارنده در اين مجلد از مجموعه‌ی حاضر، ضمن معرفی مختصر پيتر بروگل ـ از نقاشان قرن شانزدهم ميلادی ـ به شرح و تفسير آثار وی پرداخته كه عبارت‌اند از: سقوط ايكاروس، بازی‌های كودكان، سقوط فرشتگان ياغی، دو ميمون، برج بابل، ستايش شاهانگ، دروگران، شكارچيان در برف، سرزمين كوكاين، ضيافت عروسی، رقص روستایی و سرگذشت مردان نابينا. گفتنی است، بروگل، يكی از نخستين نقاشانی است كه به تجليل از طبيعت پرداخته و اغلب آثارش را با شيوه‌‌ای بديع، يعنی نقاشی از زاويه‌ی بالا، خلق كرده است. او هم‌چنين تابلوهای بسياری درباره‌ی موضوعات مذهبی و تاريخی بر محور انسان‌ها و محيط زمان خود كشيده است. در خصوص ويژگی‌های وی می‌توان گفت:
۱- بروگل به نشان دادن زندگي روزمره‌ی دهقانان علاقه‌ی خاصي داشته است.
۲- در آثار بروگل حركات و حالات پيكرها بيش‌تر از چهره‌ها بيانگر شخصيت افراد تابلو هستند.
۳- بروگل طالب ساده كردن خط و نقش بود. در اغلب تابلوهايش چهره‌ها بسيار شبيه یک ديگرند.
۴- بروگل تابلوهای خود را با جزئيات كامل می‌كرد.