«بی‌سایگان» رمانی از فرانسواز ساگان(۲۰۰۴-۱۹۳۵)، نویسنده فرانسوی است. بی‌سایگان سومین رمان ساگان است و در سال ۱۹۵۷ منتشر شده است. این رمان یکی از رمان‌های پرفروش در فرانسه بوده است.
ماجرای بی‌سایگان در پاریس اتفاق می‌افتد. داستان روی زندگی گروهی از پاریسی‌های هنرمند و روشنفکر متمرکز می‌شود. نویسنده از زوایه دید سوم شخص برای روایت داستان خودش استفاده می‌کند تا تصویری واضح از کاراکترهایش ارائه بدهد. مخاطب به‌طرز دردناکی از گم‌گشتگی و بی‌هویتی شخصیت‌ها آگاه می‌شود، شخصیت‌هایی که هویت فردی و هدف زندگی‌شان را گم کرده‌اند. همین‌طور که شخصیت‌ها نومیدانه به داشتن روابطی اتفاقی با یکدیگر کشانده می‌شوند، پرده‌ی زشتی از ناخشنودی هم رفته‌رفته روی پاریس را می‌پوشاند.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«آن شب جسم بلندبالای برنارد سر راه او قرار گرفته بود و دست‌های تملک‌جویانه‌ی برنارد همین‌طور خودشان را بر شانه‌های او می‌افکندند.
برای مدتی ژوزی نور چراغ جلوی ماشین‌ها را تماشا کرد، که از روی گل‌های کاغذدیواری رد می‌شد. همه جا بسیار ساکت و آرام بود. شاید ظرف دو روز ژوزی می‌توانست به او بگوید که باید به خانه‌اش برگردد. شاید ژوزی داشت دو روز از زندگی‌اش را به او می‌بخشید، دو روز شاد را. شاید هر دوی آن‌ها باید تاوان زیادی بابت آن دو روز می‌دادند.
ژوزی فکر کرد برنارد باید شب‌های طولانی زیادی بیدار مانده باشد، همان کاری که خودش هم مشغول انجامش بود، با اندیشیدن به آن گل‌های بزرگ و زشت و با تماشا کردن نورهایی که از روی آن‌ها رد می‌شدند، و حالا نوبت ژوزی بود، با وجود اینکه مسیر دروغ‌ها را در پیش گرفته بود.»