در «تاریخ واژگون موسیقی» چیزهایی می‌بینید که در کمتر کتابی با عنوان «تاریخ موسیقی» یافت می‌شوند. خرده‌روایت‌های جذاب، دیدگاه‌های ناب و قابل‌تأمل، کشف و بیرون‌کشیدن الگوها و روابط پنهان و… . این البته نه مزیت شاخص این کتاب است و نه هدف اصلی آن. تاریخ را بَرنده‌ها می‌نویسند؛ شاید معروف‌ترین جمله درباره‌ی تاریخ و تاریخ‌نگاری باشد. اما وقتی به تاریخ موسیقی می‌رسیم، برنده کیست؟ اصلاً چه نبردی در میان است و جنگ بر سر چیست که بخواهد برنده‌ای داشته باشد؟ خب این را می‌توان همان تم اصلی کتاب دانست. شناسایی جنگی به بلندای تاریخ که از دوره‌ی میان‌رودان و یونان باستان تا به همین امروز در جریان بوده است. این نبرد را با اسامی گوناگونی می‌شناسند و در گذر هر دوره رنگ‌و‌بوی تازه‌ای به خود می‌گیرد.