کلود سیمون رمان نویس فرانسوی برنده نوبل ادبیات 1985 را اغلب از پیروان جنبش ادبی رمان نو میدانند هر چند شیوه ی روایی ناپیوسته ی خاص او به این سادگیها در قالب هیچ جنبش و مکتبی نمی گنجد منبع الهام بیشتر نوشته های سیمون زندگی خود اوست و دغدغه اصلی اش درک و دریافت آدمی از مفهوم زمان؛ به همین دلیل شاید بشود سبک و سیاقش را نزدیک به نویسنده ی نامدار فرانسوی یعنی مارسل پروست دانست. در بیانیه هیئت داوران جایزه ی نوبل آمده کلود سیمون نویسنده ای است که در داستانهای ش ذوق یک شاعر و یک نقاش را توأمان دارد و در تصویر وضعیت انسان به گذر زمان و اثراتش عمیقاً آگاه است.» تراموا نیز به همین شیوه آمیزه ای است از خاطرات کودکی و کهن سالی سیمون در قالب داستان؛ تلاشی برای اثبات این باور که خاطرات ما میتوانند در حضیض عمر یار و محافظ مان باشند اگر آنها را درست و کامل به یاد سپرده باشیم