حکایت بلوچ، داستان زندگی است. در باب نام مردم است و نان آنها. درباره آب است و باد و خاک و آتش. واگویی افسانه‌ ها و واقعیت ‌ها، اسطوره‌ ها و تاریخ ‌ها، شادی‌ ها و غم ‌ها. اجاق ‌های گرم زیر آسمان پرستاره. ترمه و پَرَند زندگانی است گفتار و کردار بلوچان در این دفتر. داستان پندار ها و گفتارها و کردارهاست: راست‌گویی‌ ها و درست ‌کرداری‌ ها، و البته گاه هم رجزهای شیرینِ راستکارانی که در پسِ گفته ‌هاشان نیرنگی نیست. می ‌گویند که گفته باشند، که ماندگی به در کرده باشند از تن‌ های خستة روزگار. داستانِ سفر درازِ مولف است از نیم قرن پیش تا همین اواخر. ده به ده، خانه به خانه، آدم به آدم، با بلوچان. در هیچ ورقش غریبه ‌ای نیست. همه خویشاوندند و چه زود با خواننده خویشاوند می ‌شوند آدم‌های این حکایتِ شگفت ‌انگیز: حکایت بلوچ.