اگر سال های چهل را درخشان ترین دهه ی ادبیات ایران دانسته اند، باید همین دهه را در عرصه ی انتشار دفترها، جُنگ ها و مجلات ادبی درخشان ترین سال ها در صده ی گذشته دانست.

انتشار «دفترهای زمانه» و «آرش» به همت زنده یاد «سیروس طاهباز»، انتشار «کتاب هفته» و «کتاب جمعه» ی «احمد شاملو» و انتشار «الفبا»ی «غلامحسین ساعدی» و «جنگ اصفهان» و انتشار دفترها و جنگ های دیگر، به خصوص مجلاتی که در شهرستان ها منتشر می شد، سهم عمده ای در پیشرفت ادبیات در این دهه داشتند که بعدها همین روند در دهه های بعدی، به خصوص با انتشار «کارنامه» و «عصر پنجشنبه» و مجلات دیگر ادامه پیدا کرد و امروزه می بینیم انتشار این نوع مجلات به حاشیه رفته و دیگر مجلاتی که بتوان گفت تأثیری در پیشرفت ادبیات داشته باشند آن چنان وجود ندارد.

البته گاه مجلاتی مانند «زنده رود» و «نقد آگاه» و چند مجله ی اختصاصی دیگر در این سال ها توانسته اند تا حدودی این جای خالی را پر کنند؛ ولی نمی توان انتشار مجلات این روزهای ایران را با دهه ی طلایی چهل مقایسه کرد.