رونی دوست داشت همراه سگش زیردرخت بنشیند و منظره اطرافش را تماشا کند. از آن بیشتر عاشق رودخانه بود. رودخانه همیشه در حال تغییر است؛ درست مانند رونی. رودخانه گاه گرم و جاری است، گاه یخ‌زده. گاه ساکت و آرام است گاه خشمگین و متلاطم. اما روشن است که خشم هیچ‌کدامشان خیلی طول نمی‌کشد. وقتی زمستان از راه رسید، رودخانه یخ زد. در همین زمان، همراه همیشگی رونی یعنی سگش مُرد. رونی احساس سرما و تنهایی کرد؛ مانند رودخانه یخ‌زده. مانند گذشته شاد بودن راحت نبود. حتی آغوش گرم و حرف‌های زیبا هم از شدت این سرما کم نمی‌کرد. آمدن بهار و تابستان هم اوضاع را بهتر نکرد. زمان زیادی گذشت تا یک روز پرنده‌‌ای زخمی پیدا شد. رونی تلاش کرد تا پرنده را درمان کند. حالا انگار رودخانه داشت در زیر یخ‌ها جاری می‌شد.