از واژه عشق در ادبیات کهن سرزمین ما فراوان استفاده شده است. با این همه، موضوع عشق در فرهنگ اجتماعی ما هم‎چون دیگر پدیده‎های تاریخ زندگی ما هم‎چنان نامکشوف است. در سال‎های اخیر این جا و آن جا کوشش‎هایی در بازخوانی این موضوع به چشم می‌خورد. سعی می‌شود تا مرز خیال با واقعیت آشکارتر گردد و توهم‎زدایی و غبارروبی از فرهنگ قرون آغاز گردد.
اسد سیف در این کتاب مفهوم عشق را در ایران باستان، در اسلام، در بینش عرفانی و نیز در ادبیات معاصر ایران بررسی می‌کند.
در فصل دوم کتاب ادبیات در تبعید از زاویه نگاه به عشق، مورد بررسی قرار گرفته است. البته عشق مقوله‌ای نیست که در صدر دغدغه‌های نویسندگان در تبعید قرار داشته باشد. احساس غربت، جدا افتادگی ، مسئله هویت و تجربه شکست بیش از عشق در رمانها و داستانهای کوتاهی که در تبعید نوشته شدهاند مورد نظر قرار گرفته است.