انتشارات مرکز -  سال ۱۳۸۲
زبان مخفی به واژه ها و عباراتی گفته می شود که برخی از قشرهای اجتماعی به قصد پنهان کردن مقاصد و منظورها و اسرار و افکار خود به کار می گیرند و معمولا قانون گریزان و نیز کسانی که هنجارهای جامعه تن نمی دهند چنین زبانی در میان خود دارند. در کتاب حاضر بخشی از زبان مخفی فارسی کنونی یعنی واژه هایی که قشرهایی از جوانان و نوجوانان تهرانی ابداع کرده، به کار می برند، گردآوری و ارائه شده ، همه ی واژه ها و اصطلاح ها با انجام گفتگو با پسران و دختران تهرانی و معانی آن ها با قرار دادنشان در بافت های گوناگون، به دست آمده است.
مولف کتاب می‌گوید برای تدوین آن پنج سال وقت صرف کرده و از گفت‌وگو با جوانان و روش‌های ابداعی دیگر کمک گرفته‌است. کتاب در ۱۱۶ صفحه تنظیم شده که ۶۴ صفحهٔ آن به «مقدمه‌ای دربارهٔ جامعه‌شناسی زبان»، تعریف زبان مخفی و ضرورت گردآوری واژه‌های این زبان، و روش کار مولف اختصاص دارد.
در بخش اصلی کتاب، واژه‌ها، ترکیب‌ها و عبارت‌هایی در ۵۲۴ مدخل فهرست شده‌اند. لغات زبان مخفی در سیزده بخش به‌صورت موضوعی تفکیک شده و برای هر مدخل دارای معنی و مثال‌های مختلف است. حوزه‌هایی چون «اسامی مزاحمان و افعال مربوط به مزاحمت»، «اسامی جنس مخالف»، «الفاظ و افعال مربوط به امنیت و اطلاعات و حفظ اسرار»، «ایجاد ارتباط و ابراز عواطف» و «نام اشخاص غیرمتجدد» از بخش‌های مختلف این کتاب هستند.