در روزگاری که رسانه‌ها، کتاب‌ها، سخنرانان انگیزشی و نویسنده‌ها فریاد قوی‌ بودن، مثبت‌ اندیشیدن و پرانرژی‌ بودن سر داده‌اند و مردم را به پیش‌ رفتن، جنگیدن و نهراسیدن دعوت می‌کنند، الیزابت دی در کتاب فشلسفه به ما نشان می‌دهد از نشدن، نتوانستن و زمین‌ خوردن شرمگین نباشیم. الیزابت دی بر این موضوع انگشت می‌گذارد که انسان باید در شکست‌ها و ناکامی‌هایش تأمل نماید و آن‌ها را ریشه‌یابی کند. به عقیدۀ الیزابت دی انکار این ناکامی‌ها و پیش‌ رفتن بدون یافتن علت شکست تنها اتلاف وقت است. نویسنده طرفدار تلاش بسیار در هر مسیری است که انسان در آن قدم می‌گذارد، اما می‌خواهد به این نکته نیز اشاره کند که به‌ زمین‌ افتادن، آن‌طور که به ما آموخته‌اند، لکۀ ننگی بر سوابق درخشانمان نخواهد بود.