کتاب قرن روشنفکران از معدود کتاب‌هایی است که صرفا به تاریخ روشنفکری و چهره‌های روشنفکری جهان عموما فرانسه پرداخته است. بیشتر چهره‌هایی که در این کتاب نامی از آنها برده شده به نحوی با روشنفکران فرانسه مرتبط بوده‌اند. کتاب "قرن روشنفکران" این گونه آغاز می‌شود که روشن‌فکر کیست و روشن‌فکرى چیست؟ میشل وینوک با این پرسش کتاب خود را آغاز می‌کند و تلاش دارد تا نخستین جرقه‌های تشکیل جامعه روشنفکری در فرانسه را کشف کند. جرقه‌ای که بر سر جریان دریفوس به راه افتاد و در حقیقت امیل زولا موسس آن محسوب می‌شود. وی ، قرن بیستم را "قرن روشنفکران "می‌خواند و دراین نوشتار "کشمکش‌ها و برخوردهایی "را توصیف می‌کند که در طول یک قرن میان روشنفکران از یک سو با خودشان و از سوی دیگر در رویارویی با مسائل روز درگرفته است .او در کتاب از روشنفکرانی همچون امیل زولا، موریس بارس، آندره ژید، شارل موراس، لوئی آراگون، ریمون ارون، ژان پل سارتر، آندره مالرو، آلبرکامو، رومن رولان و میشل فوکو یاد می‌کند که فقط به نوشتن یا اندیشیدن بسنده نکردند، بلکه وارد میدان عمل شدند، "تعهد "اختیار کردند، در همه مبارزات اجتماعی و در تمام گردبادهای سیاسی حضور فعال یافتند و نام‌آوری و استعداد خود را در خدمت آرمان‌هایی گذاشتند که "درست "و "عادلانه "می‌دانستند و با حضور در صحنه‌های اجتماعی، عنوان "روشنفکر "یافتند .