کتاب «ماکیاولی و ما» برگرفته از دوره سخنرانی آلتوسر از سال 1972 تا میانه دهه 1980 است که در سال 1995، سال ها پس از مرگ او، در بی اعتنایی و سکوت محافل دانشگاهی منتشر شد. در آثار آلتوسر نام ماکیاولی به اندازه فیلسوفانی همچون اسپینوزا و مارکس نیامده، ولی از میزان ارجاعات او به ماکیاولی نمی توان نتیجه گرفت که این متفکر چه جایگاهی در آرای او داشته است. آلتوسر در درسگفتارهای مربوط به ماکیاولی، او را بزرگ ترین فیلسوف ماتریالیست تاریخ معرفی می کند و در مقاله «جریانی زیرزمینی از ماتریالیسم مواجهه» ماکیاولی را متعلق به یک سنت ماتریالیستی می داند که تقریبا بالکل در تاریخ فلسفه نادیده گرفته شده است، سنتی که از اپیکور به بعد در جریان است.