پیامبر اسلام جایگاهی مرکزی در تفکر و تقوایای اسلامی سرتاسر تاریخ و در جوامع متعدد اسلامی با علائق معنوی مختلف دارد . هزاران شیوه ای که مسلمانان، پیامبرشان را تصور و توصیف کرده اند گواه تنوع جلوه های عقلانی، معنوی و فرهنگی اسلام طی تاریخ است. با این حال این حقیقت را ابتدا بسیاری از اسلام شناسان غربی، نادیده گرفتند و عموما بر داشت هایی که از اعتقاد اسلامی را پذیرفتند که مستعمین معاصر داشتند که برای آنها، جایگاه قاعده مند پیامبر اسلام، مقدمه هر مفهوم صفات الهی یا اقتدار کیهانی است. در این گونه معرفیها، تاکید بر انسان بودن و انفعال رسول در برابر خدای قادر متعال، قرآن به عنوان یک جزء اصلی یکتاپرستی اسلامی دیده می شود. این خودداری عمومی (که مسلمانان به طور کلی، رسول را فانی محض می نگرند و هیچ الوهیت و پرسشی به او نسبت نمی دهند) می تواند به گونه ای معتبر بر اساس برداشت های هستی شناسانه مسلمانان طی تاریخ نسبت به رسول باشد.