"مهپاره"، شانزدهمين بخش از نسخهي کهن متن مفصل سانسکريتي است به نام «جوهر اقيانوس زمان». در يکي از افسانههاي قديمي هندو آمدهاست که خدايان و اهريمنان با هم نشستند و بر آن شدند تا جوهر حيات جاويدان را بهدست آورند. بدين منظور، به متلاطم ساختن اقيانوس شير پرداختند. سپس ادويه از گياهاني بر آن پاشيدند و با اهرم کوه "ماندارا" آن را بههم زدند تا آنکه جوهر زندگي با چيزهاي ديگر بهدست آوردند. يکي از آنها "ماه" بود که آن را خداي گياهان مينامند.
مهپاره (داستانهاي عشق هندو)
نویسنده: گروهی
مترجم: صادق چوبک
ناشر: نشر نیلوفر
داستان کوتاه
چاپ اول: 1384
128 صفحه






























































