انقلاب مارتین هایدگر، فیلسوف و اندیشه ور بلند آوازه ی آلمانی، در فلسفه، که گستره ی پهناوری از نحله های فکری و فلسفی گوناگونی چون پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیسم (سارتر)، هرمنوتیک (گادامر)، پساساختارگرایی و پسامدرنیسم (فوکو و دریدا) روان کاوی (لکان)، تاریخ (نی. پی . تامپسون) و ... را در بر می گیرد، همواره زیر سایه ی سنگین و مرگ بار همکاری او با ارتجاع فاشیستی حزب نازی قرار داشته است و بسیاری کسان بر آن اند که به هیچ روی نمی توان فلسفه و کار و بار فکری او را از کردار سیاسی و گرایش او به نازیسم جدا کرد. با این همه، تاثیر شگرف و دیرپای فلسفه ی هایدگر بر سیر اندیشه ی سده ی بیستم، و درست تا همین امروز، چنان فراخ بوده است که شناخت اندیشه ی او را ناگزیر می سازد.