زیگموند شلومو فروید ( ۱۹۳۹- ۱۸۵۶)، عصب‌شناس اتریشی و پدر علم روانکاوی است.
در «پنج گفتار درباره‌ روانکاوی» خواننده می‌‌تواند ناظر تکامل فرضیه روانکاوی باشد.
در میان کارهای فروید که برای معرفی روانکاوی نوشته شده شاید از همه مهم‌تر متن سلسله سخنرانی‌‌هایی است که در زمان جنگ جهانی اول در دانشگاه وین ایراد شد و تحت عنوان «دروس مقدماتی در روانکاوی» مشهور است.
از دو نوشته‌‌ای که در مجموعا این مجلد را تشکیل می‌‌دهد اولین آنها متن یک سلسله سخنرانی دیگر است که بسیار کوتاه‌تر از سلسله مقالات مشهور به دروس مقدماتی در روانکاوی است و قبل از جنگ جهانی اول یعنی در ۱۹۰۹ میلادی ایراد شده است.
دومین قسمت این کتاب نوشته‌‌ای است تحت عنوان «مسئله روانکاوی توسط اشخاص غیرپزشک» که در سالیان شهرت روانکاوی منتشر شد.