این کتاب را که به ارائه آموزه‌هایی در جهت فهم و خوانش دقیق و درست متون شعری می‌پردازد، می‌توان در عین حال تاریخچۀ فشرده‌ای از شعر انگلیسی‌زبان دانست. ایگلتون خوانش دقیق متن را در درجۀ اول مستلزم تجزیه و تحلیل فرم ادبی یا ادبیت متن می‌داند. او مشکل غالب رویکردهای نادقیق به شعر را ناشی از تحلیل‌های صرفاً محتوایی می‌داند و در سراسر تحقیق خود و از خلال بررسی نمونه‌های متعدد در تلاش برای تدقیق وجوه گوناگون فرم ادبی برمی‌آید و اینکه شعرهای ماندگار و تأثیرگذار در جهت بیان ایده‌های خود چه نسبتی را میان این وجوهِ فرمی برقرار می‌کنند و چگونه به این تناسب شکل می‌بخشند. خواننده از طریق مجهزشدن به سلاح نقد می‌آموزد که چگونه از خلال کلمات، سطرها و بندهایی که تحت عنوان شعر بر روی صفحه شکل گرفته‌اند، ارتباط و تأثیرات متقابل وجوهِ فرمی شعر را شناسایی کند و دریابد که هر شعر، با توجه به آنچه بر روی صفحه عرضه می‌کند، می‌خواهد چه مفاهیمی را مطرح کند و در این راه با استفاده از رسانۀ شعر در چه زمینه‌هایی توفیق می‌یابد و در کجا ناکام می‌ماند.