این رمان درمورد ژان کریستف است. پسری که در خانواده‌ای اهل موسیقی به‌دنیا آمده است. شخصیت اصلی این رمان ژان کریستف یک موسیقی‌دان آلمانى است که بعد از درگیر شدن با پلیس مجبور می‌شود کشورش را ترک کند و به فرانسه مهاجرت مى‌کند. پدر و پدربزرگ ژان از بزرگان دوران خود هستند و در هنر موسیقی شناخته‌شده هستند. اما هیچ‌کدام از آن‌ها به آنچه که می‌خواستند به طور کامل نرسیده‌اند. پدربزرگ ژان کریستف، ژان میشل تمام تلاش خود را کرد تا پسرش، ملکیور نقص‌ها و کاستی‌های او را نداشته باشد. اما در این راه موفق نبود. حال، پدربزرگ و پدر ژان کریستف هرکدام به‌نحوی سعی می‌کنند تا کریستف به هرآنچه که آن‌ها آرزو داشته‌اند دست پیدا کند. ژان در دوران بلوغ فکری‌اش دست‌خوش تحولات زیادی می‌شود و تاحدی روحیه‌ی چندشخصیتی دارد. بعد از این تحولات شخصیت اصلى و با دوامش به آرامى شکل مى‌گیرد و به یک ثبات معقول و منطقى مى‌رسد. موسیقى در ژان نیاز شدیدى به دوست داشتن برمى‌انگیزد و کسى که خوب دوست مى‌دارد، دیگر کم و بیش نمى‌شناسد. خود را به تمامى در راه همه کسانى که دوست مى‌دارد ایثار مى‌کند. این عشق افلاطونى نصیب کسى نمى شود جز روح الیویه فرانسوى که روانش چون پناهگاهى است نرم و اطمینان بخش تا ژان سراسر هستى خود را به او بسپرد. ژان در دوستى با الیویه جهان را از منظرگاه دوست مى نگرد و هستى را با حواس دوست در آغوش مى کشد غافل از آن که طبیعت بى رحم در جدا کردن دو قلب که به یکدیگر عشق ورزیده اند هرگز عشق را در یک زمان از هر دو قلب برنمى کند بلکه چنان مى کند که یکى از آن دو زودتر از دوست داشتن باز ایستد تا همیشه آن یک که بیشتر دوست دارد فدا شود و این ژان است که هرگز نمى تواند در دوست داشتن لحظه اى به خود مجال سستى و اهمال راه دهد.