توی راهروی مدرسه ایستاده‌اید و دوست‌تان به شما تنه می‌زند، اما اصلاً از شما معذرت‌خواهی نمی‌کند و تندی دور می‌شود. یا موقع خوردن ناهار مدام با دهان باز با شما صحبت می‌کند و تکه‌های غذا از دهانش بیرون می‌ریزد. حتی بدتر از آن بعد از تمام شدن غذا بادگلوهای بزرگی می‌زند. واااای… حتی تصور این رفتارها هم حال آدم را بد می‌کند، چه برسد به تجربه کردن‌شان! شاید باورتان نشود اما کرگدن کوچولو در مدرسه‌ی جنگلی هر روز همین کارها را انجام می‌داد. او به زرافه تنه می‌زد و معذرت‌خواهی نمی‌کرد. موقع ناهار بادگلوهای بزرگی می‌زد و هیچ‌وقت هم از کلمات مؤدبانه و محترمانه‌ای مثل «لطفاً» استفاده نمی‌کرد. تا اینکه یک روز شیر کوچولو در خانه‌شان مهمانی بزرگی برگزار کرد و کرگدن را دعوت نکرد. بچه‌ها حالا کرگدن چه‌کار کند؟ یعنی «‌کرگدن دیگر بی‌ ادبی نمی‌ کند» و به مهمانی خواهد رفت یا اینکه باید تنها بماند؟ 
داستان «‌کرگدن دیگر بی ادبی نمی کند» از مجموعه‌ی «رفتارهای خوب» به اهمیت رفتار خوب و مؤدبانه و باملاحظه بودن در کودکان می‌پردازد.