فیلم واندا جسورانه می‌گوید کارکردهای اجتماعی و اخلاقی هنر لزوماً نباید رستگاری‌بخش باشند، چرا که رستگاری نوعی تسلی سطحی و ساختگی است که کمتر کسی از عهده‌اش برمی‌آید. واندا دلخوشی‌های ناشی از مثبت‌نگری، بلندپروازی و حتی نازونعمت فردیت را برنمی‌تابد. فیلم دربارۀ امتناع زنی از نجات داده شدن یا نجات دادن خود است؛ زنی که قدرت تغییر دادن هرچیزی در زندگی‌اش را دارد و در بن‌بست مدام زندگی می‌کند. مجموعۀ یک فیلم، یک جهان مشتمل بر تک‎‌نگاری‎هایی‌ست دربارۀ فیلم‎های نامی و اثرگذار تاریخ سینما. در انتخاب این کتاب‎ها نه فیلم‎هایی خاص و سلیقه‎ای مشخص، بلکه اهمیت فیلم و کتاب مدنظر در اولویت است. هر کتاب از مجموعه می‎کوشد تا فیلم موردمطالعه‎اش را به وسعت یک جهان ببیند. از متن کتاب «پرسش بکمن راجرز «چرا؟»ی اگزیستانسیال نیست، بلکه «چگونه؟» است: چگونه می‌توان ادامه داد درحالی‌که ظاهراً هیچ‌چیز به زندگی روزمره پایبندمان نمی‌کند؟ چگونه می‌توان وجود داشت درحالی‌که معاش اولیه تأمین نمی‌شود؟ چگونه اجتماع با وجود بی‌اعتنایی همیشگی به بغرنج‌ترین زندگی‌ها ممکن می‌شود؟»