روزبه میرابراهیمی:‌ «برای نگارنده احسان نراقی، نه اولین که قابل توجه‌تین سوژه برای بررسی بود. وی شخصیت قابل توجهی داشت و از اندیشه‌ای سامان‌یافته و سیری منطقی در مواجهه‌هایش برخوردار بود. آنانی که با دکتر نراقی محشور بوده‌اند می‌دانند که وی در نوع خود از نوادر روزگار بود. وقتی با کسی آشنا می‌شد کمتر پیش‌آمده که به‌راحتی از او بگذر و مانند یک جامعه‌شناس همیشه درصحنه به کندوکاو اوضاع و شخصیت‌اش نپردازد، سوال‌پیچش می‌کند و از مشاوره‌گرفتن با دیگران در هر سطحی ابایی ندارد. از راننده تاکسی گرفته تا استادان و سیاستمداران و به‌ویژه، روزنامه‌نگاران... .»