کتاب «ادبیات و انقلاب» اثر جمعی از نویسندگان آلمانی بوده که به بیان دیدگاه‌های آن‌ها پرداخته است. در نوشته‌ی پشت جلد آمده است: «گزارش روله درباره‌ی" یوهانس بشر، معروف به اُرفئوس استالینیسم، و اگون اروین کیش، تواناترین روزنامه‌نگار مدافع مارکسیسم، عالی است. قرائت ظریفی که روله از آثار آنا زگرس عرضه می‌کند، آشکار می‌سازد که چگونه آن هنرمند با پیچ و تاب‌هایی که به رمان‌های اخیرش می‌دهد، با نیمه‌راست‌ها و نیمه‌دروغ‌های "رئالیسم سوسیالیستی" به سازش می‌رسد. نقش ایده‌های مارکسیستی در رمان‌های تاریخی هاینریش‌مان با بحث‌های روله به‌خوبی روشن می‌شود. با مطالعه‌ی فصلی کاملا مستند مشاهده می‌کنیم که اختلاف‌نظر هاینریش مان و توماس مان از دیالکتیکی به‌مراتب وسیع‌تر حکایت دارد ـ یعنی رویارویی ذهن و اندیشه‌ی آلمانی با کشش ناسیونالیسم راست از یک‌سو و انترناسیونالیسم رادیکال از سوی دیگر. آن‌چه در این‌جا زندگی هنرمندان مختلف را به یکدیگر می‌پیوندد، مرگ غیرطبیعی و نابهنگام است. صدای شاعران و درام‌نویسان و منتقدان آلمانی یکی پس از دیگری با تبعید یا قتل یا خودکشی خاموش می‌شود. با خواندن ماجرای نابودی اوسیتسکی، موهزام، کورنفلت، تئودور ولف، فریدل، تولر، هازنکلور، ارنست وایس، و اشتفان تسوایگ، پی می‌بریم که ادبیات به‌راستی خطرناک‌ترین پیشه‌هاست.»