براون چهل سال به تدریس و تحقیق، در فرهنگ و ادبیات ایران و همچنین به مطالعات اسلامی و عربی و ترکی پرداخت و متون مهمی را چاپ و یا ترجمه کرد و به مطالعات فارسی و عربی حیاتی نو بخشید.
براون علاوه بر آثار ارزشمندی که نوشت با فعالیت ها و پژوهش های خود نهضت مهمی را در ایرانشناسی سبب شد و عده ای از شاگردان یا همکاران خود را به نشر و پژوهش در آثار ایرانی تشویق کرد. نیکلسون شاگرد او بود، و دنیسن راس، بنیان گذار مدرسۀ زبانهای شرقی و آفریقایی لندن به تشویق او به شرق شناسی روی آورده بود. آربری به خاطر بورس تحصیلی که براون از مال خود ایجاد کرده بود شروع به مطالعات شرقی کرد، و سالها بعد وقتی که تاریخ ایران کیمبریج را به یاری دانشمندان متعدد در هشت مجلد به وجود آورد همیشه می گفت این حاصل بذری است که براون کاشته است.