امویان برای توجیه اعمالشان نیازی به فتوای شرعی نداشتند، اما عباسیان که رژیم خود را به اعتبار نزدیکی شان به نبی برپا کردند، به توجیه شرعی نیاز داشتند تا روا بدارد که هرکدام از مخالفانشان را که خواستند به قتل برسانند. و از همین رو، وظایف دینی را برای تحکیم سلطه شان به وجود آوردند که از جمله آن ها شغل حسبه و محتسب بود. حسبه در لفظ شرعی به این معناست که یکی از مسلمانان برای دخالت در زندگی دیگران داوطلب شود و این دخالت وقتی رخ دهد که آن ها مرتکب گناهی در حق خدا یا نوع بشر شده باشند.
تبارشناسی حسبه: بنیان تفتیش عقاید در خلافت عباسی
- نویسنده: احمد صبحی منصورمترجم: عدنان فلاحیناشر: فرهنگ نشرنوزبان اصلی: ادبیات عربینوع جلد: شومیزقطع: رقعیتاریخ انتشار: 1403144 صفحهنوبت چاپ: 1