لوکاچ در سال‌های دور با نام مستعار بلوم تزهای بلوم را در حزب کمونیست مجارستان مطرح کرد که به موجب این تز‌ها وی از ایجاد خط جبهه متحد خلقی و وحدت کل نیرو‌ها دموکراتیک در مقابل‏ پیشرفت فاشیسم و مبارزه برای دموکراسی حمایت‏ کرد. کمینترن تزهای بلوم را به عنوان اندیشه‏ های‏ انحرافی و ضد لنینی توصیف کرد البته بعد‌ها در ۱۹۳۵ حزب کمونیست روسیه و کمینترن خود خط جبهه متحد خلقی را اتخاذ کردند.
لوکاچ‏ بعد‌ها از مواضع خود دست کشید و به «انتقاد از خود» پرداخت و از آن پس بویژه بعد از فرار از آلمان نازی‏ و اقامت در مسکو در مقابل استالینیسم تسلیم شد، هر چند بعد‌ها ادعا کرد که در آن دوران به فعالیت‌های فکری ضد استالینیستی خود ادامه می‌‏داده‏ است.
در آن دوران لوکاچ کل نظریاتی را که قبلا با استدلال رد کرده بود (از جمله دیالتیک‏ طبیعت و نظریه شناخت لنینیستی) ظاهرا پذیرفت. بعد از جنگ دوم با به قدرت رسیدن کمونیست‏ های‏ استالینیست در مجارستان، لوکاچ به عمق‏ محافظه کاری درغلتید.