کتاب «خاطرات سوگواری» نوشته‌ی «رولان بارت» را «محمدحسین واقف» به فارسی برگردانده است. این کتاب شامل یادداشت‌هایی از رولان بارت است که از روز پس از مرگ مادرش شروع به نوشتن کرده است. ازدست‌دادن مادر تأثیر بسیار عمیقی بر زندگی و کار و آثار بعدی او گذاشت. در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «رولان بارت فردای روز مرگ مادرش، ۲۵ اکتبر ۱۹۷۷، خاطرات سوگواری را آغاز کرد. او این خاطرات را با خودنویس و‌ گاه با مداد روی تکه‌های کاغذی (کاغذ تحریر معمولی که به چهار قسمت تقسیم می‌شد) می‌نوشت. ۱۱ نوامبر ۱۹۷۷: تنهایی: کسی را در خانه نداشته باشی که بتوانی به او بگویی: فلان ساعت به خانه باز خواهم گشت و یا کسی که صدایش بزنی (یا کسی که تنها به او بتوانی بگویی): من اینجام، من آمدم. ۲۵ نوامبر ۱۹۷۷: به چه چیزی نا‌بهنگام می‌گویم: آن وضعیت افراطی که در آن، مامان، از ژرفای هوشیاری تضعیف شده‌اش، در حالی که رنج خود را نادیده می‌گیرد، به من (که برای باد زدنش روی عسلی کنارش نشسته‌ام) می‌گوید: "تو آنجا، آنطور که نشسته‌ای راحت نیستی" و بس. ۳ اکتبر ۱۹۷۸: بدون او، همه چیز طولانی است.» کتاب خاطرات سوگواری را انتشارات «حرفه هنرمند» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.