داستان سارق چیزهای بی ارزش در یک ساختمان چند طبقه می‌گذرد با ساکنانی که نویسنده‌ به خوبی برش‌های زندگی‌شان را به تصویر کشیده است. شخصیت‌های ریز و درشتی که در کنار واگویه‌های ذهنی راوی داستان و گره‌هایی که به وجود می‌آورد، مخاطب را درگیر متن می‌کند. داستان را نویسنده‌ای روایت می‌کند که به تازگی به ساختمانی جدید نقل مکان کرده تا شاید قلمش متحول شود و بتواند داستان قابل توجهی بنویسد. از همان لحظهٔ ورودش به ساختمان و برخوردش با نخستین شخصیت، داستان نویسنده شروع می‌شود. شخصیت‌های رمان سارق چیزهای بی‌ارزش درگیر با مسائل ابدی- ازلی هستند؛ اما نویسنده در پی حل و فصل آنها نیست و به‌درستی این رویکرد را تنها به‌عنوان یکی از زیرلایه‌های داستان خویش جای داده و همین امر موجب غنای داستان شده است. جمع‌آوری اشیای به ظنِ جامعه بی‌ارزش و نگهداری آنها به چشم گنجینه‌ای پنهان در مقابل جامعه‌ای که آدمی نیز در آن دارای ارزش چندانی نیست یکی از تناقضاتی است که در این کتاب به تصویر درآمده است.