کتاب «سووشون» نوشته‌ی «سیمین دانشور» است. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «زري گفت: به خاطر اينكه خواستم كاري به تو نداشته باشند و بتوانيم راحت زندگي كنيم. يكدفعه به گريه افتاد و گفت: به خاطر اين يكي كه توي شكمم است، چه فايده‌اي دارد بچه را با بدبختي به دنيا بياوري و بزرگش كني طاقت نداري، مفت از دستش بدهي. يوسف و خسرو آروم شدند و شروع كردند به نوازش زري كه ما را ببخش. يوسف گفت: اگر از همان اول حقيقت را گفته بودي، اين همه اذيت نمي‌شدي. آن شب گذشت و زري فقط به فكر اين بود كه آيا او ترسو است پس شجاعتش كجا رفته. آيا نگه داشتن خانواده و پرهيز از جنگ در آن ترس است. براستي ترس و شجاعت چيست؟ فردا صبح هر كس مشغول كاري بود. عمه داشت دينارهاي طلا را كه خريده بود ميان رويه و آستر كت جا مي‌داد و دور آ‌ن‌ها را مي‌دوخت. خسرو داشت نامه‌اي مي‌نوشت براي حاكم تا شايد اسبش را پس بگيرد. يوسف داشت كتابي مي‌‌خواند و هر گاه خسرو با مشكلي بر مي‌خورد از پدرش مي‌پرسيد. زري داشت لباس اتو مي‌كرد،‌يك دست لباس كهنه‌ي خسرو را اتو كرد و به غلام داد و گفت: كلو را اول به حمام ببر و بعد اين لباس‌ها را بده بپوشه. غلام كه رفت خانم فاطمه به يوسف گفت: نگه داشتن كلو امكان ندارد و بايستي كه او در كنار خانواده‌اش باشد. زري با حرف عمه خانم موافق بود ولي يوسف اصرار داشت كلو را به مدرسه بفرستد تا نوشتن ياد بگيريد. زري بلند شد تا عرق معطر بياورد ولي تمام شده بود و با دو مشربه بزرگ رفت تا از همسايه خود كه پيرمردي بود عرق بخرد كه متوجه مي شود دختر حاكم را اسبي برداشته و به صحرا زده است. زري به خانه مي‌آيد و موضوع را به همه مي‌گويد كه ناگهان صدايي از تپه مي‌آيد كه مي‌بينند، سحر در حالي كه دختر حاكم را سوار دارد بر روي بالاي تپه ظاهر مي‌شوند. پايين تپه كلي ماشين بود، از ژاندارمن و پاسبان گرفته تا خود حاكم و زينگر و ... همه آنجا بودند.»