«من که می‌گم دختر، همین که زیر ابرو رو ورداره، کافیه. قیافه‌ش زمین تا آسمون فرقشه؛ البته حالا که دخترا، همین که دیپلم می‌گیرن، هول و ولا گرفته، بدوبدو می‌دون زیرابرو بر می‌دارن، مبادا از قافله عقب بمونن. من دیگه به‌خدا نمی‌دونم اینایی که می‌بینم زنن یا دختر. می‌خوام برا «رضا» برم جلو، یه گپی بزنم، حرفی، صحبتی، می‌ترسم نکنه یهو خانمه یگه خجالت بکش خانم، من سه ساله شوهر کرده‌م! خب دست نزن به اون ابروی کوفتیت، آدم بفهمه چی به چیه! همینه همه بی‌شوهر موندن دیگه! آدم نمی‌فهمه کی دختره، کی زن، که بتونه بره جلو لااقل. اون‌وقت همه می‌نالن که شوهر نیست. خب برندار اون ابروی کوفتیت رو!