"عقل سرخ " اثری است داستانی به قلم شیخ "شهاب الدین یحیی سهروردی" که در آن دغدغه‌های فلسفی و عرفانی از طریق داستان و به شیوه‌ای رمزآلود به زبان پرندگان ارائه شده است. این قصه‌ها مراحل عروج و رهایی روح از زندان جسم را پس از تقلاهای آن به تصویر می‌کشند. ملاقات قهرمان داستان "عقل سرخ" با پیری روحانی و گفت‌وگوهایی که طی آن اطلاعات فلسفی و عرفانی با زبان رمز به مخاطب منتقل می‌شود، محور اصلی این رمان‌ است. روایت "عقل سرخ " از "شهاب الدین یحیی سهروردی" با این سوال شروع می شود که آیا پرندگان زبان همدیگر را متوجه می‌شوند؟ عقاب که ابتدا جواب مثبتی داده، بعدا گرفتار صیادان شده و چشمان او را می‌بنند وبه تدریج باز می‌کنند. عقاب با مردی سرخ‌رو مواجه می‌شود که ادعا می‌کند "اولین فرزند خلقت" است. مرد هم کهنسال و هم جوان است، زیرا او نماینده انسان کاملی است که به شکل تمثال، قبل از خلقت در کمال مطلق می‌زیسته است؛ اما از نظر هستی‌شناختی از خداوند که جاودانه و از این رو قدیمی‌ترین وجود جهان است، فاصله زمانی زیادی دارد.