در میان شخصیت‌های انقلابی دو دهه‌ی چهل و پنجاه خورشیدی، مصطفی شعاعیان جایگاهی ویژه دارد. او در عمر کوتاه ۳۸ ساله‌اش ده‌ها کتاب و مقاله نوشت و با تاثیرگذارترین شخصیت‌ها و جریان‌های ادبی و سیاسی هم‌عصرش ارتباط داشت.
انوش صالحی کتاب ۴۸۰ صفحه‌ای خود را به دو بخش اصلی تقسیم کرده است؛ کتاب اول، با عنوان «مسگرآباد» در برگیرنده‌ی شش فصل است، که بخش نخست آن به بازخوانی و روایت کشته شدن شعاعیان در یک درگیری مسلحانه در بهمن ماه ۱۳۵۴ اختصاص دارد. نویسنده در بخش‌های بعدی به مرور زندگی و شکل گیری افکار و فعالیت‌های سیاسی، ادبی و نوشتن آثار تئوریک شعاعیان تا سال ۱۳۴۹ می‌پردازد. کتاب دوم «موسم باران و باروت» نام دارد و دارای هشت فصل است. این بخش به سال‌های پایانی عمر کوتاه شعاعیان اختصاص دارد. پایان‌بخش کتاب صالحی فهرستی از آثار منتشر شده‌ی شعاعیان، چند عکس و تعدادی سند است. شعاعیان ۳۸ سال بیشتر عمر نکرد که بخش بزرگی از آن نیز در گریز و خفا و جابه‌جا شدن از خانه‌ای به خانه‌ی دیگر گذشت. با این همه از او بیش از سی مقاله و کتاب منتشر شده. راوی سرگذشت مصطفی شعاعیان که توانسته به برخی از آثار منتشر نشده‌ی او دست یابد و آنها را در کتاب خود نقل کند، احتمال می‌دهد هنوز آثار ناشناخته‌ای از شعاعیان وجود داشته باشد.
