ناخمن، قهرمان این داستان‌ها، از بسیاری جهات خود مایکلز است. این دیگر تعجبی ندارد وقتی حرف‌های مایکلز را در مقاله‌اش، «شخصی و فردی»، خوانده باشیم. ناخمن، مثل خود مایکلز استاد دانشگاه است؛ یهودی است و پدر و مادرش مهاجران لهستانی؛ بعضی خاطرات مایکلز را که این‌جا و آن‌جا در مقاله‌هایش تعریف کرده، می‌شود عیناً در این داستان‌ها دید. ناخمن، که اصل عبری آن نحمان (به آرامش رسیده) می‌شود، استاد ریاضیات است؛ او در یقینی‌ترین علوم استاد است. اما آرامشی که ناخمن در پایان داستان‌هایش به آن می‌رسد به خاطر این یقین نیست، برعکس، به خاطر گمشدگی‌ست و حیرانی.