ارسطو، اولین کسی است که دربارۀ شعر و هنر رسال های جداگانه نوشت و در آن اعتراضات افلاطون را، بی آنکه نام او را بیاورد یک به یک پاسخ داد. بعضی از محققان معتقدند که مقصود ارسطو از نگارش این رساله تنها رد عقاید افلاطون دربارۀ شعر و هنر است، لکن باید دانست که فیلسوف باریک بین چون ارسطو، که همۀ کوشش خود را در تحلیل فعالیت های ذهن آدمی و در تنظیم و تبویب علوم و معارف عصر خویش به کار بسته بود، شک نیست که شعر و هنر را نیز، که از عالی‌ترین جلوه‌های ذوق و روح انسانی است و تا زمان وی به پایه‌ای بس بزرگ رسیده بود، نادیده نمی‌توانست گرفت.ارسطو می‌خواست که ذوق و نیروی دریافت مردم یونان را پرورش دهد و آنان را در درک زیبایی و شناختن زشت از زیبا یاری و راهبری کند، و در این زمینه آثار بسیار به وجود آورد، لکن امروز از آن جمله، جز همین کتاب شعر چیزی باقی نمانده است، و آن نیز، چنانکه خواهیم دید، ناقص و ناتمام به دست ما رسیده است.