زمان یکی از عناصر مهم و بنیادین روایت محسوب می‌شود. زمان روایی از ویژگی‌های خاصی برخوردار است و این امکان را می‌دهد تا انسان به آرزوی دیرینه خود یعنی مهار زمان نزدیک شود. نظم یا چینش ، بسامد یا تکرار و کشش یا دیرش سه جلوه و عرصه اصلی زمان‌پروری در داستان تلقی می‌شوند. موضوع دیرش که موضوع اصلی این نوشتار است، به طول و کشیدگی، سرعت و مدت مربوط می‌گردد. روایت با زیرگونه‌های اصلی دیرش یعنی حذف،تلخیص،صحنه و درنگ به تنظیم تندی و کندی یا بلندی و کوتاهی زمان روایی نسبت به زمان داستانی می‌پردازد.این نوشتار می‌تواند هم برای منتقدان و هم برای مولفان روایت در هنرهای گوناگون سودمند باشد.کتاب دیرش روایی با حجم ۳۹۹ صفحه در دو بخش به نگارش درآمده است؛ در بخش نخست که به مباحث نظری اختصاص دارد به زمان‌ها و دیرش‌ها، دیرش روایی و گونه‌شناسی آن، حذف، تلخیص، صحنه، درنگ، گونه‌شناسی ترکیبی و تحلیلی و گونه‌های ترادیرشی پرداخته شده است.