«زبان‌شناسی» اثری از پیتر هیوگو متیوز(-۱۹۴۳)، زبان‌شناس انگلیسی و استاد زبان‌شناسی دانشگاه کمبریج است. «زبان‌شناسی» مقدمه‌ای کوتاه بر زبان‌شناسی است که با دیدی متفاوت به نگارش درآمده است. تلاش متیوز در این کتاب، آشنا کردن خواننده با زبان‌شناسی از نظرگاهی گسترده است و روند ارائه مطالب به نحوی است که از مباحث بسیار قدیمی آغاز می‌شود و تا مباحث کاملاً علمی نوین ادامه پیدا می‌کند. او با ترتیبی مناسب درباره زبان در ماقبل تاریخ و منشأهای مشترک آن و تطور آن و ظهور زبانهای مختلف و تحول طبیعی آنها سخن می‌گوید. در این کتابِ فشرده، ارتباط زبان و تفکر و نیز نظام‌مندی زبان به خوبی توصیف شده است. مؤلف با شرحی مبسوط تفاوت زبان به معنی اعم و زبان به معنی اخص، مثلاً فارسی یا انگلیسی یا فرانسه، را تبیین می‌کند و با آوردن مثال‌هایی از زبان‌های مختلف بینش خواننده را عمق می‌بخشد. در بخشی از پیشگفتار کتاب می‌خوانیم: «زبان‌شناسی چیست؟ در فرهنگ‌های لغت زبان‌شناسی را مطالعه علمی زبان یا به زبان ساده‌تر « علمِ » زبان تعریف می‌کنند. کسانی که به کار زبان‌شناسی می‌پردازند زبان‌شناساند. هدف کتاب حاضر آن است که شمه‌ای از آنچه علاقه طیف گسترده‌ای از زبان‌شناسان را برمی‌انگیزد و نیز ماهیت خود زبان را ارائه کند و به این سؤال نیز بپردازد که منظور از به‌کارگیری اصطلاح «علم» در این عرصه چیست؟ زبانِ انسان «طبعاً» منحصر به انسان است. «طبعاً» را از آن جهت به کار می‌برم که مضمون این جمله چندان مطلق نیست اما مسلماً این موضوع را روشن می‌کند که ما در مطالعه زبان کار خود را در مقام ناظری درونی آغاز می‌کنیم و گزیری از آن نیز نداریم. ما خود انسانیم و همه حداقل به یک زبان تکلم می‌کنیم. بنابراین، مطالعه زبان مطالعه یکی از جنبه‌های اصلی زندگی خودمان است.»