آن‌چه در کتاب «زنان در برابر فمینیسم» در کانون توجه نقادانۀ جوانا ویلیامز قرار گرفته است، نقد آن گفتمان غالب و رایج فمینیستی است که از زنان تصویر قربانی را ارائه می‌دهد. جوانا ویلیامز در کتاب «زنان در برابر فمینیسم» بر این عقیده است که، به‌گواه آمار، امروزه دیگر سخن گفتن از زنان، به‌عنوان قربانیان جهان مردسالار، با توجه به موفقیت‌های زنان در جهان امروز، اغراق‌آمیز می‌نماید و وقت آن رسیده است که گفتمان فمینیستی غالب، نقد شود و زنان خود را از سلطۀ این گفتمان خلاص کنند. جوانا ویلیامز، برای اثبات دیدگاه خود در کتاب «زنان در برابر فمینیسم»، در بخش اول این کتاب از تجربیات امروزی زنان در حوزه‌های آموزش و اشتغال و مادری سخن می‌گوید و فمینیست‌ها را بابت ضعفشان در شناسایی مشکلاتی که زنان، امروزه با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند مورد نقد قرار می‌دهد. ویلیامز، در ادامۀ رویکرد نقادانۀ خود در کتاب «زنان در برابر فمینیسم»، در بخش دوم این کتاب از تناقض‌هایی سخن می‌گوید که میان موفقیت‌های زنان، آن‌گونه که آمار نشان می‌دهد، و روایت‌هایی که از تحت ستم بودن آن‌ها ارائه می‌شود، وجود دارد. در بخش سوم و پایانی کتاب «زنان در برابر فمینیسم» هم، فمینیسم، در چشم‌انداز و زمینه‌ای تاریخی، معرفی و مرور و نقد می‌شود. نویسنده در این بخش از کتاب «زنان در برابر فمینیسم» از پیشینۀ فمینیسم و اکنونِ آن سخن می‌گوید و از اینکه دستاوردهایی که فمینیسم در طول تاریخ کسب کرده است چگونه زمینه‌ای برای محدودیت‌هایی فراهم آورده که فمینیسم اکنون با آن‌ها مواجه است.