کمتر کسی می‌داند که آرتور کانن دویل، نویسندۀ اسکاتلندی، برای خلق شخصیت شرلوک هولمز از مکسیمیلین هلر الهام گرفته است. گرچه شخصیت مکسیمیلین هلر مانند خانم مارپل آگاتا کریستی اجتماعی و مثل شرلوک هولمز کانن دویل یک کارآگاه خصوصی نیست، ویژگی‌هایی دارد که حس هم‌ذات‌پنداری خواننده را بیش از هر دوی آن‌ها بر‌می‌انگیزد. مکسیمیلین هلر ناشی! اما معقول را می‌توان به نوعی طرح اولیۀ پرسوناژ کانن دویل پنداشت؛ هلر دوست گربه‌هاست، افیون می‌کشد و همچون همتای انگلیسی خویش برای حل سخت‌ترین معما‌های جنایی که پلیس از عهدۀ آن بر‌نمی‌آید، بر روش استنتاجی بی‌نظیرش تکیه می‌کند؛ بر خلاف پلیس که مصرانه در پی یافتن انگیزۀ جنایات است، مکسیمیلین صرفا به وقایع و حقایق بها می‌دهد.