بی‌تردید ایمانوئل کانت، در کنار افلاطون، ارسطو، دکارت و هگل یکی از بزرگترین فیلسوفان تاریخ تفکر غربی و شاخص‌ترین چهرۀ نهضت روشنگری اروپایی در قرون جدید است و به‌هیچ‌وجه مبالغه‌آمیز نیست که می‌توان تاریخ متافیزیک غرب را به دورۀ ماقبل‌کانتی و مابعدکانتی تقسیم کرد. با کانت فلسفه وجهی استعلایی یافته، کاملاً معنا و مفهوم تازه‌ای به خود می‌گیرد. وی، در کتاب تمهیدات؛ مقدمه‌ای بر هر مابعدالطبیعۀ آینده که به عنوان یک علم عرضه شود، به‌درستی ادعا می‌کند که بعد از وی هیچ فلسفه‌ای نمی‌تواند نسبت به فلسفۀ استعلایی او بی‌تفاوت باشد. دهه‌هاست جریان کانت‌پژوهی در کشور ما شکل گرفته است، لیکن هنوز با ورود کانت از سطح آگاهی به ساحت خودآگاهی تاریخی‌مان بسیار فاصله‌ داریم. برای این امر نیازمند خلق آثار تألیفی و نه صرف ترجمه هستیم. اثر حاضر از نخستین کوشش‌های ما ایرانیان برای مواجهۀ مستقیم و غیرترجمه‌ای با آثار درجه اول متفکران بزرگ غربی است. موفقیت یا عدم موفقیت این کوشش‌ها در وهلۀ ثانویۀ قضیه قرار دارد. مهم آن است که در میان ما ایرانیان ارادۀ معطوف به برقراری گفت‌وگو و دیالوگ با متفکران برجستۀ متافیزیک غربی شکل گرفته است. این کتاب را باید در زمره نخستینِ این کوشش‌ها برشمرد. یقیناً گام‌های بعدی نمی‌توانند نسبت به گام‌های پیشین بی‌تفاوت باشند.