رنه فرنی، نویسنده معاصر فرانسوی، در ۸ ژوئیه ۱۹۴۷ در یکی از محلات فقیرنشین مارسی به دنیا آمد و پس از فرار از ارتش، پنج سال با هویتی جعلی در خارج کشور زندگی کرد. بعد از بازگشت، علاوه بر نویسندگی، هفت سال در بیمارستان روانی پرستار بود و بعدتر، در زندان اکس آن پرووانس کارگاه‌های نویسندگی خلاق برگزار کرد. رمان‌های او از جمله جاده‌های سیاه، ما هرگز تنها نمی‌خوابیم و نامزد کلاغ‌ها جوایز ادبی زیادی را برایش به ارمغان آورد. همه رویاهایتان را به یاد می‌آورم نخستین رمان اوست که به فارسی برگردانده می‌شود. صرف نظر از حضور پررنگ خود نویسنده در داستان، داستانکهایش حول شخصیت‌های مطرود گمشده در زندگی روزمره کنونی شکل گرفته است؛ زندانی‌ها، بی‌خانمان‌ها، مردها و زن‌های تنها که از حاشیه به مرکز پر از نور، روشنایی، طبیعت، عشق، صلح، دوستی و نوستالژی کشیده می شوند. رنه فرنی در این رمان، ما را وارد دنیایی می‌کند که دیگر دلمان نمی‌خواهد از آن بیرون بزنیم؛ می‌خواهیم همان جا بمانیم و بخشی از داستان شویم. به قول مفسر ادبی فیگارو، این کتاب بیش از هر چیزی رمانی فلسفی است که نگاه خاصی به جهان دارد و ما را، خواسته یا ناخواسته، وامی‌دارد نگاهمان به جهان را تغییر دهیم؛ «چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید».