رمان «پاپ سبز» بخش دوم از سه‌گانه‌ای است معروف به «سه‌گانۀ موز». رمان اول این سه‌گانه «تندباد»، رمان دوم «پاپ سبز» و رمان سوم «چشمان بازمانده در گور» است که سومی را سروش حبیبی با همین عنوان و نیز با عنوان‌های «چشمان نخفته در گور» و «چشمِ انتظارِ درخاک‌رفتگان» و اولی را حمید یزدان‌پناه با عنوان «باد سهمگین» به فارسی ترجمه کرده است. استوریاس در رمان «پاپ سبز» در لفاف افسانه و واقعیت و با تلفیق این دو با یکدیگر داستان استعمار و داستان سرمایه و تملک و جاه‌طلبی و بی‌رحمی و داستان تصاحب زمین بومیان امریکای لاتین از جانب غارتگرانِ آمده از غرب را می‌گوید و داستان تقابل استعمارگران با بومیان سرخپوست را. «پاپ سبز» یکی از آثار مهم عصر طلایی ادبیات امریکای لاتین است؛ این رمان تلفیقی‌ست از سنت‌های بومی سرخپوستان امریکای لاتین و ادبیات غرب؛ تلفیقی شاعرانه که واقعیت و افسانه را به‌هم می‌آمیزد و حاصل آن سبکی‌ست که آن را به نام «رئالیسم جادویی» می‌شناسیم.