خوان پرسیادو از اهالی ایالت خالیسکو به‌خاطر قولی که به مادرش داده به جستجوی پدرش پدرو پارامو، رئیس دهکدۀ کومالا برمی‌آید که در گذشته او و مادرش را رها کرده و رفته بود. مردی قاطرچی با زبانی عجیب او را به دهکده می‌برد اما به پرسیادو می‌گوید که پدرو پارامو مدت‌ها پیش مرده است. بعد از مدتی خوان متوجه می‌شود که خود آن قاطرچی نیز از مردگان بوده و او با یک شبح هم کلام بوده است. به تدریج پای مردگان بیشتری به داستان باز می‌شود. مردگانی که هرکدام به نحوی در خدمت پدرو پارامو بوده‌اند. این گونه است که سرگذشت رئیس دهکده مرموز بازسازی می‌شود و خواننده با چهره سلطه‌گر، لذت‌جو، شیاد و آزمند او آشنا می‌شود.«پدرو پارامو» کتابی است که بی‌عدالتی را شاعرانه به تصویر کشیده است. نویسنده با رفت و آمد بسیار در گذر زمان، مخاطب را کنجکاو پیگیری حوادث می‌کند. «خوان رولفو» به کمک رئالیسم جادویی مخاطبش را به دوران اقتدار فئودالی پیش از انقلابِ مکزیک می‌برد و به شکلی تازه آن را به تصویر می‌کشد.